Opodatkowanie Jednoosobowej działalności gospodarczej po 1 stycznia 2022 roku

Panuje opinia, że największe straty na zmianach związanym z wprowadzeniem Polskiego Ładu poniosą prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego jednoosobową działalność gospodarczą prowadzi 2,5 miliona mieszkańców naszego kraju. Zdaniem cytowanych często analityków wielu przedsiębiorców zostanie obciążonych dodatkowymi kosztami. Część publicystów i ekspertów doradza nawet przekształcenie takiej formy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Twórcy Polskiego Ładu twierdzą natomiast, że nowe przepisy uderzą jedynie w osoby unikające płacenia podatków. Skutkiem zmian ma być również przechodzenie części samozatrudnionych na umowę o pracę. Może to przyczynić się do normalizacji sytuacji na rynku pracy, ponieważ w poprzednich latach popularne stało się fikcyjne samozatrudnienie. Krytycy rozwiązań podkreślają natomiast, że przy okazji obciążono dodatkowymi kosztami rzeszę drobnych przedsiębiorców. Z wyliczeń wynika jednak, że ma Polskim Ładzie zyska tylko 40% samozatrudnionych, dochody netto pozostałych przedsiębiorców ulegną mniejszemu lub większemu uszczupleniu.  Wielu z nich może zacząć szukać innych form działalności, ponieważ dotychczasowy model stanie się mniej opłacalny.

Przed wprowadzeniem zmian związanych z Polskim Ładem podatnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą odprowadzał składkę zdrowotną wysokości 9 procent przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z ostatniego kwartału poprzedniego roku. Kwotę tę można było jednak częściowo odliczyć od podatku. Odliczenie to wynosiło 7,75 % podstawy opodatkowania. Jak oblicza portal infor.pl, w 2021 roku po uwzględnieniu odliczenia efektywna wysokość składki wynosiła 53,03 zł).

Od 1 stycznia 2022 roku odliczenie części dziewięcioprocentowej składki od podstawy opodatkowania stało się niemożliwe. Warto zatem przyjrzeć się każdej z czterech form opodatkowania jednoosobowej działalności gospodarczej, by ocenić ewentualne straty i korzyści płynące z każdej z nich po wejściu w życie przepisów Polskiego Ładu.

Są jednak zmiany, które dotyczą wszystkich prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, bez względu na formę opodatkowania. Jedna z takich zmian dotyczy leasingowanych środków trwałych. W praktyce dotknie ona przede wszystkim posiadaczy samochodów, które zostały wykupione po leasingu na cele prywatne. Chodzi o sytuacją, w której leasingobiorca, po zakończeniu umowy zakupił samochód i nie wprowadził go na stan firmy.

Zdaniem pomysłodawców zmiany, chodzi w niej o unikniecie sytuacji, w której osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą kupuje samochód z leasingu na cele prywatna, a następnie sprzedaje go, unikając zobowiązań podatkowych powstałych w związku ze zwiększeniem przychodów firmy. Od stycznia 2022 roku samochód wykupiony z leasingu właściciel będzie musiał użytkować przez 6 lat do celów prywatnych, by jego sprzedaż nie została zaliczona do przychodów jego firmy. Wcześniej okres ten wynosił 6 miesięcy.

Zmianą, która będzie w szczególny sposób dotyczyć mniejszych przedsiębiorców jest też obniżenie limitu transakcji bezgotówkowych dla rozliczeń między firmami i wprowadzenie nowych wymogów dotyczących terminali płatniczych. Jest to zmiana o tyle istotna, że z obowiązujących przepisów wynika brak możliwości zaliczenia zakupu gotówkowego, gdy jego wartość przekracza limit, do kosztów uzyskania przychodu. Dotyczy to całej transakcji a nie tylko kwoty przekraczającej limit. Od 1 stycznia 2022 roku maksymalna kwota transakcji bezgotówkowej w przypadku, gdy odbywa się ona między dwoma przedsiębiorcami wynosi 8000 zł. Wcześniej limit ustalony był na 15000 zł. W przypadku transakcji dokonywanych w walutach obcych zostaje przeliczony po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego transakcję.

Jak jednak czytamy na stronie gov.pl: Przedsiębiorcy zarejestrowani poza Polską, ale świadczący usługi na terytorium Polski, nie muszą stosować limitu obrotu gotówkowego. Dotyczy to jednak tylko tych sytuacji, w których aktywność zagranicznego przedsiębiorcy może zostać uznana za transgraniczne świadczenie usług. Jeżeli przedsiębiorca zagraniczny miał obowiązek zarejestrować w Polsce oddział, a tego nie zrobił – transakcja przekraczająca limit ustawowy powinna być opłacona w formie bezgotówkowej.

Od 1 stycznia 2022 roku został również wprowadzony obowiązek umożliwienia konsumentom transakcji bezgotówkowych. Obowiązek nałożono na wszystkich przedsiębiorców zobowiązanych do posiadania kasy fiskalnej. Od 1 stycznia 2023 roku natomiast każda transakcja, której wartość przekracza 20 tysięcy złotych będzie musiała dokonywać się w formie bezgotówkowej, nawet, gdy klientem nie jest inna firma.

Od 1 stycznia 2022 roku w przypadku niezapewnienia możliwości dokonania transakcji bezgotówkowej przez przedsiębiorcę zobowiązanego do posiadania kasy fiskalnej, nie będzie on mógł skorzystać z kwartalnego rozliczenia podatku VAT. Realizacja tego obowiązku odbywać się może przez zapewnienie przynajmniej jednego z wymienionych sposobów: udostępnienie terminala płatniczego, integracja firmowego konta bankowego z usługą BLIK, udostępnienie firmowego numeru konta bankowego.

Natomiast od 1 stycznia 2023 roku każda płatność gotówkowa przekraczająca 20 tysięcy zł – niezależnie czy została opłacona w całości, czy w kilku częściach w ramach jednej transakcji – zostanie w całości uznana za przychód i obciążona podatkiem bez możliwości odliczenia kosztów uzyskania.

Rozliczenie PIT według skali podatkowej

Korzyścią wynikającą z Polskiego Ładu dla odprowadzających podatek według skali jest oczywiście podniesienie progów podatkowych (z 8 tysięcy do 30 tysięcy i z 85 tys. do 120 tysięcy). Oznacza to, że od 1 stycznia 2022 roku przy dochodach mniejszych lub równych 120 tysięcy złotych, podatnik zapłaci sumę podatku równą 17 procent przychodu pomniejszoną o 5100 zł. Dopiero od każdej złotówki powyżej 120 tysięcy, podatek wyniesie 32%.

Jeżeli prowadzący LDG rozliczający się według skali uzyskuje dochody z innych źródeł (np. umowa o pracę), rozlicza wszystkie dochody łącznie. Jeśli na przykład z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej uzyskał dochód roczny na poziomie 120 tysięcy złotych i oprócz tego uzyskał dochód z umowy o pracę w wysokości rocznej 30 tysięcy, to kwota dochodu objęta podatkiem wysokości 32 % obejmie dochód 30 tysięcy zł.

Jak radzi strona gov.pl: Jeśli pracujesz na etacie i rozpocząłeś w trakcie roku działalność gospodarczą, złóż pracodawcy oświadczenie o nieodliczaniu od twojego wynagrodzenia kwoty zmniejszającej podatek. Kwotę zmniejszającą podatek będziesz odliczać od przychodów z działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2022 roku w ramach Polskiego Ładu wprowadzono zasadę, zgodnie z którą odliczenie kwoty wolnej od podatku obowiązuje również podatników, którzy osiągnęli dochód roczny wyższy niż 127 tysięcy zł. Znikną także zróżnicowane stawki odliczenia od podatku uzależnione od wysokości dochodu. Upraszcza to system naliczania PIT i jednocześnie dodatkowo zmniejsza obciążenie. Osoby, które uzyskały dochód niższy niż 30 tysięcy rocznie nie zapłacą podatku PIT. Kwota zmniejszająca podatek pozostałych będzie jednakowa dla wszystkich i wyniesie 5100 zł rocznie, czyli 425 zł miesięcznie.

Ponadto przedsiębiorca będzie mógł skorzystać z ulg:

• ulga na dziecko;
• ulgi dla pracowników lub podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarcze, czyli ulgi dla klasy średniej;
• odliczenie z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne;
• ulgi na zatrudnienie innowacyjnych pracowników;
• ulgi na prototyp;
• ulgi na robotyzację;
• ulgi na ekspansję lub rozwój;
• ulgi na nabycie terminala płatniczego;
• ulgi na działalność badawczo-rozwojową;
• ulgi IP BOX;
• odliczenia wpłat na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego;
• odliczenie darowizn na cele kultu religijnego oraz na rzecz działalności sportowej, kulturalnej, wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę;
• ulgi rehabilitacyjnej;
• ulgi internetowej;
• ulgi termomodernizacyjnej;
• ulgi z tytułu działalności w specjalnej strefie inwestycyjnej;
• ulga z tytułu krwiodawstwa.

W przypadku uzyskania straty, różnicę między wydatkami a przychodami można odliczyć od dochodu w ciągu następnych 5 lat od jej wystąpienia. Dochody można też rozliczać wspólnie z małżonkiem. Oznacza to, że – w przypadku niskich dochodów współmałżonka – realnie zwiększy się kwota wolna od podatku prowadzącego działalność gospodarczą. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku uzyskania dochodów z innych źródeł (umowy o pracę, umów zlecenie, umów o dzieło) podatek odprowadzany jest od wszystkich źródeł z jednego zeznania rocznego.

Wraz z podniesieniem kwoty wolnej od podatku, od 1 stycznia 2022 roku  składki zdrowotnej (9%) nie można odliczyć od podstawy opodatkowania, ani od kosztów uzyskania przychodu. Dodatkowo kwota składki zdrowotnej nie może być niższa niż 9% wynagrodzenia minimalnego. Oznacza to, że w 2022 roku przedsiębiorca zapłaci składkę zdrowotną – bez względu na to, czy osiągnął zysk – na poziomie niemniejszym niż 270.90 zł (9% płacy minimalnej równej w 2022 roku 3010 zł). Dla części przedsiębiorców oznaczać to będzie większe obciążenia. Dotyczy to wszystkich, których dochód brutto przekracza 5,7 tysiąca zł miesięcznie.

Przedsiębiorcy, którzy sprawują opiekę nad minimum czworgiem dzieci mogą skorzystać z ulgi dla dużych rodzin. Przysługuje ona wykonującym władzę rodzicielską, lub opiekunom prawnym (na przykład rodzinom zastępczym), ale również osobom, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny. Dotyczy to wszystkich dzieci małoletnich oraz pełnoletnich, które otrzymują zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną, lub nie ukończyły 25 lat, jeśli nadal się uczą, studiują i nie osiągają dochodów wyszczególnionych w ustawie.

Ulga dla dużych rodzin oznacza dodatkową kwotę wolną od podatku wysokości 85 528 zł. Jak czytamy na stronie gov.pl: Rodzice, którzy rozliczają się na zasadach ogólnych (według skali podatkowej), dzięki reformie Polskiego Ładu też będą korzystać z 30 tys. zł kwoty wolnej. Oznacza to że rodzic, który rozlicza się na zasadach ogólnych, nie będzie płacić PIT co najmniej do kwoty 115 528 zł. Przy wspólnym rozliczeniu małżonków kwota bez PIT wynosić będzie 231 056 zł.

Podatnik korzystający z ulgi zapłaci podatek dopiero od kwoty przewyższającej 115 528 zł lub 231 056 zł w przypadku rozliczania się wspólnie z małżonkiem. Jak podaje strona rządowa, przy dochodach obojga małżonków na poziomie 5,5 tysiąca złotych każde roczna oszczędność na podatku wyniesie 8 466 zł, co oznacza zysk wysokości 705,5 zł miesięcznie.

Teoretycznie przy niskich dochodach rozliczenie przy pomocy skali może oznaczać całkowity brak obciążeń podatkiem PIT. W przypadku rozliczenia indywidualnego przedsiębiorca nie zapłaci PIT, jeśli jego dochód będący podstawą opodatkowania nie przekroczy 2500 zł miesięcznie. Przy rozliczaniu się wspólnie z niepracującym małżonkiem kwota wolna od obciążeń podatkiem PIT wyniesie 5000 zł. miesięcznie. W przypadku ulgi dla dużych rodzin całkowite zwolnienie z podatku dotyczyć będzie przedsiębiorców, którzy osiągnęli dochód będący podstawą opodatkowania na poziomie nieprzekraczającym 9627,33 zł. Faktycznie jednak przedsiębiorca musi odprowadzić zaliczki na podatek PIT, które zostaną mu zwrócone po w następnym roku.

Kwota wolna od podatku obowiązuje zarówno przedsiębiorców rozliczających się według skali jak i pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. W przypadku pracowników na umowie o pracę wynagrodzenie brutto niepodlegające opodatkowaniu PIT wyniesie 3187 zł brutto. Zanim bowiem naliczony zostanie podatek, od wynagrodzenia odprowadza się składki na ubezpieczenia społeczne (składkę emerytalną 9,76%, składkę rentową 1,5% oraz składkę chorobową 2,45%) oraz pracownicze koszty uzyskania przychodów, które wynoszą standardowo 250 zł miesięcznie. Wszystkie one obniżają podstawę naliczania podatku o 687 zł. Dodatkowym odliczeniem może być korzystanie z Pracowniczych Planów Kapitałowych.

W przypadku przedsiębiorcy od podstawy opodatkowania odlicza się składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) składki na Fundusz Pracy składki na Fundusz Solidarnościowy. Składki na ubezpieczenia społeczne możesz uwzględnić w rozliczeniu podatkowym na dwa sposoby: odliczając od dochodu uzyskanego w danym roku lub zaliczając zapłacone składki w koszty uzyskania przychodów.

Opodatkowanie według stawki liniowej (naliczane od dochodu)

Opodatkowanie według stawki liniowej oznacza odprowadzanie podatku w kwocie 19% dochodu. Taką formę opodatkowania mogą wybrać osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą oraz uzyskujące dochody ze spółek, które nie posiadają osobowości prawnej (spółki cywilne, spółki jawne czy spółki partnerskie). Stawka podatku jest w tym przypadku niezmienna, ale tej formy nie łączy się z dochodami pochodzącymi z umów o pracę, umów o dzieło i umów zleceń. Te dochody osoby fizycznej rozliczane są według skali. Można natomiast łącznie opodatkować podatkiem liniowym wszystkie dochody z działalności gospodarczej, udziałów w spółkach nieposiadających osobowości prawnej i z działów specjalnych produkcji rolnej. Nie można skorzystać z tej metody, gdy działalność gospodarcza podatnika związana jest z prowadzeniem usług dla byłego lub obecnego pracodawcy w zakresie czynności wykonywanych podczas świadczenia pracy. Również, gdy podatnik posiada udziały w spółce świadczącej usługi dla jego byłego lub obecnego pracodawcy w zakresie jego obowiązków służbowych nie przysługuje mu możliwość opodatkowania według stawki liniowej.

Przy podatku liniowym nie obowiązuje kwota wolna od podatku ani możliwość skorzystania z ulgi dla klasy średniej, rozliczenia podatku z małżonkiem, a także skorzystania z ulgi dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Pod tym względem opodatkowanie według skali daje więcej możliwości odliczeń. Przedsiębiorcy, którzy wybrali rozliczenie podatkiem liniowym, nie mogą skorzystać w ramach Polskiego Ładu z podniesienia progów podatkowych, co dla niektórych może uczynić tę formę mniej opłacalną w porównaniu do rozliczania się według skali.

Ponieważ stawka liniowa nie jest podstawową formą opodatkowania, by ją wybrać, należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik uzyskuje pierwszy przychód z działalności gospodarczej w danym roku lub do końca roku, gdy pierwszy przychód uzyskany został w grudniu danego roku.

Ta forma opodatkowania jest bardziej korzystna dla przedsiębiorców, którzy ponoszą duże koszty prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ opodatkowany jest dochód, czyli nadwyżka przychodów osiągniętych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nad kosztami uzyskania uzyskanych przychodów.

Przy opodatkowaniu według stawki liniowej przedsiębiorca może korzystać z następujących ulg:

• ulgi badawczo-rozwojowej
• ulgi IP BOX
• ulgi termomodernizacyjnej
• ulgi na zatrudnienie innowacyjnych pracowników
• ulgi na prototyp
• ulgi na robotyzację
• ulgi na ekspansję/ rozwój
• ulgi na nabycie terminala płatniczego
• odliczenia na rzecz działalności sportowej, kulturalnej, wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę
• odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne
• odliczenia wpłat na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego
• odliczenia darowizn przekazanych na cele kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, z tym że odliczenie wynosi wyłącznie 6% dochodu.

Składka zdrowotna wynosi natomiast 4,9 procenta dochodu (przychodów pomniejszonych o koszty i składki na ubezpieczenie społeczne) z poprzedniego miesiąca. Również w tym przypadku obowiązuje stawka minimalna składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wynosi ona 9% minimalnego wynagrodzenia w danym roku. Odprowadza się ją bez względu na to, czy przedsiębiorca odnotował zysk czy stratę w danym miesiącu. Ponieważ w 2022 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 3010 zł, minimalna składka na ubezpieczenie zdrowotne dla przedsiębiorców odprowadzających podatek liniowy wynosi 270.90 zł miesięcznie. Nie ma natomiast maksymalnej składki zdrowotnej. Przy jej obliczanie należy dochód pomniejszony o składki na ubezpieczenia społeczne pomnożyć przez 4,9% (Polski Ład oznacza zniesienie możliwość odliczania również składki na ubezpieczenie zdrowotne od podstawy opodatkowania lub kosztów uzyskania przychodu.) W przypadku dziewiętnastoprocentowego podatku liniowego obciążenie zwiększy się zatem do 24 proc. Niekiedy jednak można skorzystać na uniknięciu opłacania wyższej składki, przechodząc na rozliczanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W związku ze zwiększeniem obciążeń odprowadzających podatek liniowy niektórzy komentatorzy radzą przejście na rozliczenie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub stworzenie spółki z ograniczona odpowiedzialnością. Obciążenia wiązane ze spółką z o.o. okazują się jednak ciągle nieco wyższe niż w przypadku opodatkowania liniowego. Korzyścią w tym przypadku jest natomiast unikanie odpowiedzialności całym swoim majątkiem za zaległe zobowiązania.

Opodatkowanie według stawki liniowej może być korzystne dla przedsiębiorców, którzy uzyskują znaczne dochody z innych źródeł. W przypadku opodatkowania według stawki liniowej i posiadania innych dochodów (np. z umowy o pracę) dochody nie sumują się w zeznaniu podatkowym. Jeśli przedsiębiorca jest więc zatrudniona na umowę o pracę i umowę zlecenie oraz prowadzi własną działalność gospodarczą opodatkowaną liniowo i uzyskał z każdego źródła po 40 tys. zł. (3×40 tysięcy daje razem 120 tysięcy) musi złożyć dwa odrębne zeznania. W PIT-36 rozliczy łącznie 80 tys. zł dochodu z umowy o pracę i zlecenia, a w PIT-36L wykaże 40 tys. zł z działalności gospodarczej Dochody z pracy opodatkuje stawką 17%, dochody z działalności – stawką 19%. Ma to duże znaczenie, ponieważ przedsiębiorca w znacznie większym stopniu będzie mógł skorzystać z podniesienia progów podatkowych.

Opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

Dla części przedsiębiorców rozwiązaniem, które umożliwi uniknięcie dodatkowych kosztów związanych z brakiem możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne i jej podniesieniem, może być też przechodzenie na ryczałt. W nowej rzeczywistości to rozwiązanie sprawi, że wielu z nich zyska przy wyborze tej formy. Czy jednak będzie ona rozwiązaniem korzystnym dla wszystkich?

Polski Ład przewiduje wprawdzie obniżkę stawek ryczałtu, ale nie dotyczy ona wszystkich. Przedstawiciele zawodów medycznych (np. lekarz, pielęgniarka) oraz technicznych (np. architekt, inżynier budownictwa, rzeczoznawca budowlany) zapłacą 14% zamiast 17%, zaś dla informatyków, programistów i osób świadczących usługi IT stawka wyniesie 12% zamiast 15%. Trzeba jednak pamiętać, że przy opodatkowaniu dwunastoprocentową stawką nie można rozliczać się ze współmałżonkiem i nie można korzystać z odliczeń na dzieci, podobnie jak w przypadku podatku liniowego.

Nie zawsze wybór tej formy jest możliwy między innymi ze względu na wyłączenia z niej niektórych rodzajów działalności, (na przykład prowadzenia aptek, kantorów lub handlu częściami samochodowymi). Oprócz prowadzących JDG ryczałt od przychodów ewidencjonowanych może zostać zastosowany przez wspólników spółki cywilnej oraz spółki jawnej, pod warunkiem, że wszyscy wspólnicy wybiorą ryczałt jako formę opodatkowania.

Przy opodatkowaniu ryczałtem nie obowiązuje kwota wolna od podatku ani możliwość skorzystania z ulgi dla klasy średniej. Możliwość taką posiadamy w przypadku opodatkowania według skali. Wybór formy opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie jest odpowiedni dla każdego – przede wszystkim nie sprawdzi się w przypadku przedsiębiorców generujących znaczne koszty prowadzonej działalności. Przy opodatkowaniu ryczałtem podstawę opodatkowania stanowi bowiem przychód, a nie dochód będący przychodem pomniejszonym o koszty jego uzyskania. Warto mieć to na uwadze wybierając tę formę.

Rozliczanie się przy pomocy ryczałtu oznacza, że dziewięcioprocentowa składka zdrowotna będzie w zależności od przychodu odprowadzana od kwoty równej 60%, 100% lub 180% podstawy wymiaru, czyli przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Jak oblicza portal infor.pl: składki w poszczególnych grupach wyniosą odpowiednio 300 zł, 510 zł i 920 zł. Dodatkowo przychody obciążone ryczałtem nie podlegają opodatkowaniu daniną solidarnościową.

Można przewidywać, że wprowadzenie Polskiego Ładu skłoni do przejścia na ryczałt osoby zajmujące się działalnością usługową, które mają przychody przekraczające 10 tysięcy zł miesięcznie, przy niskich kosztach prowadzenia działalności gospodarczej. Można przypuszczać, że ryczałt stanie się najpopularniejszą formą dla tej grupy przedsiębiorców.

Istnieje możliwość odprowadzania stałej składki zdrowotnej bez względu na wysokość uzyskanego przychodu. Warunkiem jest prowadzenie przez cały poprzedni rok działalności gospodarczej (nie dotyczy to przedsiębiorców przechodzących z opodatkowania kartą podatkowa). Podstawą do naliczania stałej składki jest kwota przychodów uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym pomniejszona o kwotę opłaconych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub odliczone od dochodu. Rozwiązanie takie – jeśli zostało zadeklarowane – należy stosować przez cały rok. Pod koniec roku nastąpi natomiast rozliczenie rzeczywistej składki na ubezpieczenie zdrowotne. Jeśli powstała niedopłata konieczne będzie jej uregulowanie. Jeśli składki zostały nadpłacone, przedsiębiorca musi do końca marca następnego roku złożyć wniosek o jej zwrot. Jeśli nie złoży takiego wniosku nadpłata przepada.

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, przy jednoczesnym uzyskiwanych przychodach z innych źródeł (umowy o pracę, umowy zlecenia czy też umowy o dzieło), przedsiębiorca musi odrębnie opodatkować i rozliczyć dochody z działalności gospodarczej oraz dochody osiągnięte w ramach innych źródeł. Podobnie jak w rozliczeniu podatkiem liniowym i w tym przypadku dochody z działalności gospodarczej nie łączą się z dochodami uzyskanymi w ramach innych źródeł przychodów. W tej sytuacji należy złożyć dwa osobne zeznania: zeznanie PIT-36, w którym rozlicza się dochód osiągnięty z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia czy też umowy o dzieło oraz zeznanie PIT-28 wraz z załącznikiem PIT-28A, w którym podać należy szczegółowe informacje o przychodach, w odniesieniu do których miała zastosowanie ryczałtowa forma opodatkowania.

Mariusz Sadowiak 

Udostępnij